İsterse %99 oy almış olsun,
isterse enel hak deyip erisin, yansın
bitsin kül olsun, bu hükümet meşruiyetini çoktan yitirmiştir. Çok şükür diyen toplum meşruiyetini hepten
yitirmiştir.
Biraz gerilere gitmek gerekirse;
bir belediye başkanı, patlayan boru bir türlü tamir edilemediği için bir şehrin
iki yıllık suyu boşa aktığında, "Hamdolsun bu borular bizim zamanımızda
döşenmemiş" dediğinde meşruiyetini yitirmiştir. Bütün ahlâkî zemini o
suyla kaymıştır. Boruların tamirindeki beceriksizliğinden değil, buna "hamdolsun"
kılıfı bulduğu için kaymıştır. "Adam doğru diyor" diyen vatandaş,
insan olma meşruiyetini yitirmiştir.
Devletin resmi kurumu açlık
sınırında yaşayan 13 milyon insan ve açlık sınırını 1.080 lira olarak açıklayıp,
devlet 845 lira asgari ücret belirlediğinde, üstelik devletin bakanı çıkıp
"bu parayla gayet de güzel geçinilir" dediğinde bütün meşruiyetini
yitirmiştir.
Hemen her konuşmasında
"edeb ya hu!" diyen Başbakan, vatandaşa "Lan! Ananı da al git"
dediği an bütün meşruiyetini yitirmiştir. Velev ki o "Lan"ı yiyen
vatandaş dışında ülkedeki herkes o Başbakana oy vermiş olsun.
Başbakan "Bu maaşla
geçinemiyorum, ticaret yapmak zorundayım" dediğinde meşruiyetini
yitirmiştir.
Tekel işçilerinin
kazanılmış haklarını elinden alıp, ekmek teknesini British-Amerikan Tobacco'ya
satan Hükümetin bakanı, "Hükümetin burada hatası varsa, merhamet
göstermesidir" dediğinde o hükümet meşruiyetini yitirmiştir.
Meydanlarda oy için
bağırırken 17'nci büyük ekonomi olmakla övünen, gururla haykıran Hükümet,
bireysel refah açısından 67'nci olduğumuzu da söylemediğinde meşruiyetini
yitirmiştir.
Gemileriyle, milyar
dolarlarıyla anılan birilerinin çocukları rahat rahat ifade verebilsin diye yasa
değiştirdiğinde Meclis, meşruiyetini yitirmiştir.
Devleti temsil eden, "Bir
tane kız mıdır kadın mıdır bilemem tabii" dediği gün o temsil, meşruiyetini
yitirmiştir.
"Alevisi, Sünnisi,
Türkü, Kürdü, Lazı, Çerkezi..." diye vatandaşlarını
adlandırdığı gün devlet, meşruiyetini yitirmiştir.
APO'nun Anayasa maddesi
dikte ettirdiği bir zamanda, Cengiz Akyıldız kalbinden vurulduğu gün hem sabır,
hem lanet, meşruiyetini yitirmiştir.
Örneği çoktur. Sadece Ali
desem, sadece İsmail desem. İşte o çocuklar, çocukları tarafından toprağa
değil, emir almış kindarlar tarafından vurulup asfalta yığıldıklarında bütün
toplum, meşruiyetini yitirmiştir.
Adalet, ahlak, sevgi
yerine zenginler için bu dünyada da diğerinde de cennet müjdeleyen, garibanlar için cehennem vadeden din, meşruiyetini yitirmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder